sábado, 3 de diciembre de 2011

Felicidades.

Non son moi boa felicitando a xente nin moito menos facendo tablóns pero bueno que decirvos?:)
As miñas xemeliñas:

-Ruth: Pois que decir de ti cariño, pois que espero pasar moitos máis momentos de vergonza ajena o teu lado. Que espero que algún día me enseñes a nadar en Tapia como me dis sempre, que (non) me despelotes máis diante de alguen ¬¬, que espero ducharme de novo contigo, que nos estresemos xuntas en Matemáticas, que nos preguntemos unha a otra a tabla de multiplicar e que nos mandemos a merda unha a outra porque non nos acordamos da resposta, que nos boten sempre a bronca ser facer nada, que volva a ver contigo a pelicula de El diario de Britney Jonhs (ou como se escriba), que me contes as tuas "cousas" -.-, que me expliques sempre as duas que teño sobre .. xD Que me collas no colo como sempre o fas e bueno non vou contar máis a nosa vida privada.

-Alba: A miña Ardilliña da alma, meu corazón jaja Sabías que un Grillo e unha Ardilla son un peligro xuntas? E máis se son femia e macho xD Bueeeeeno amool de adolescencia, que quero volver durmir contigoo! Ains se me acordo apachugadas na túa cama e en Berska cando fomos os probadores e nos colamos xuntas e empezamos a quitarnos fotos algo tal y tal xP E as nosas paranoias de actuar como Bella e Edward, cando mordes ¬¬ e rabuñas GATA QUE ERES UNHA GATA . Pero bueno supoño que estas cousas forman parte de miña vida :) e non me queixo de telas.

Bueno putillas que espero ter máis 6 de diciembres o voso lado e que teña que facer funcionar as miñas neuronas tan valiosas para facervos un tablóón.
OsQuiiero L.♥

lunes, 28 de noviembre de 2011

Entiendeme.

Nada, por más que lo intente yo nunca voy formar parte de tu vida. Ves a todos menos a mí. Que tengo que hacer para que me veas? Quien te apoyó y te apoya en todo? Quien hace todo lo que pueda por ti? Asi me desmuestras que solo soy un muñequito de indias para tí..solo eso. Te acuerdas de mí cuando te aburres y despues cuando estas entretenido ya no existo. Enserio, me pones mal. No sé si tendré que gritarte y decirte que ¡HEY, ESTOY AQUÍ! ¡EXISTO! Pero creo que llego a quererte algo mucho para que no me enfade contigo ni te lo diga. Yo sigo con mi tontería, sin demostrarte nada.  Me quedo callada como una tonta esperando a que me contestes y los minutos pasan y parece que eso nunca va a pasar. Porque creo que estoy cansada de esperar a que me contestes y no sé si irme o quedarme, si esperar 5 minutillos más o largarme sin mirar atrás. Porque vale, tengo asumido más o menos que nunca, pero ni en sueños, serás mío pero yo vivo de ilusiones, que le quieres? Si te prondrías tú en mí lugar, como te sentirías? Creo que igual que yo me estoy sintiendo ahora.

sábado, 19 de noviembre de 2011

Mi paciencia se acaba.

Creo que soy demasiado buena persona, no, mejor dicho, lo soy.
Porque:
- Soy la típica persona que se guarda todo para no joder más la situación.
- Soy la típica persona que llega un momento que cuando va a explotar, antes de actuar, antes de no hacer nada que joda todo, piensa y dice:- Solo 5 minutos más, solo 5 minutos más, solo 5 minutos más.
- Soy la típica persona que se dá cuenta de los errores que hace y pide perdón al menos aunque sea tarde, pero por lo menos lo intenta.
- Soy la típica persona que le pide a la gente su opinión personal sobre mí para así poder cambiar a mejor.
- Soy la típica persona que se preocupa por lo demás sin pedir nada a cambio, solo que esten conmigo.
- Soy la típica persona que hace todo lo que le dicen, solo para que les caiga mejor.
- Soy la típica persona que hace de tonta pero ni tiene ni una pizca.
- Soy la típica persona que se traga todo lo que le dicen.
-Soy la típica persona que se preocupa demasiado por alguien.
-Soy la típica persona que CALLA, CALLA, CALLA, CALLA, CALLA, CALLA y BUMM! No aguanta más!
Se lo cuenta todo a una persona que siempre estuvo conmigo desde que nací hasta ahora, ella siempre me entiende y se preocupa y es la que me dá los mejores consejos que me puede dar una persona.
Valórame y respéctame porque yo hago lo mismo contigo. Solo te pido eso

viernes, 18 de noviembre de 2011

. . .

En este juego de dos, solo juega un corazón.  Llegué a quererte muchisimo, me puse celosa, lloré, reí, pensé noche y día en tí, pero ahora cariño lo siento muchisimo, te quiero pero no de la misma forma que antes. Porque no siento lo mismo, mis sentimientos han cambiado, te quiero pero solo como amigos. Perdón si te duele pero perdóname. Entiende que si no estoy contigo es porque sin mí estarás mejor. Porfavor, entiendelo. Quizá sea el tiempo o sea el amor pero lo nuestro cambió. No puedo sentir lo que un día sentí. Date cuenta de que este amor ya terminó. No llores, encontrarás a alguien mejor.

sábado, 5 de noviembre de 2011

Solo pido eso.

QUERO que me digas todos os putos días se fai falta o moito que me queres. Canto te importo. Se pensas moito en mín. Que te pos celoso. Que non me queres perder. Que se nos enfadamos o rato te pos mal. Que te preocupas min. Que non hay un día en que non me mires o perfil. En que son a tua vida enteira. En que cando nos despedimos xa me botas de menos. Que farías calquer cousa por min. Que non che importa nadie máis ca eu. Que solo tes ollos para EvaVázquez Grille. Que nunca conociches a alguén como me. Que son única. Quero que me dediques miles de estados, entradas, cancións que me digan o que sintas. Que me mandes un sms as catro da mañan decindome que me queres mais que a nadie. Que morres por verme, por tocarme, por collerme da man, por abrazarme forte, por bicarme. Que me digas "Para siempre", un sí que é para siempre. Que unha imagen, unha palabra, un lugar, algo que con solo miralo  me recordes. Que che entregue unha pulsera, un collar, un anel o que sea, que darías a vida por el, que fora tan importante como a vida misma. Quero que me QUEIRAS máis que a nada, por encima de todo.
Porque quero que sepas que todo o que che pido é todo o que sinto por tí.

sábado, 22 de octubre de 2011

X.

Una vez alguién importante en mí vida dijo que quería querer pero no sufrir. No lo entendía ni lo sigo entendiendo. Le doy mil vueltas. Como se puede ser así? En ese momento me envidié de él/ella. Como podía hacer eso? Yo tambien quiero ser así. Quiero querer y que cuando se acabe todo no sentir dolor, ni pena, ni hechar en falta a nadie. Mirar hacia delante y seguir con la vida. Pero no doy,  no sé ser así, aunque lo intenté, si quiero a alguien, en todos los finales me duele. Me pregunto que le pasaría en el pasado..que le harían para que no sienta más dolor por alguién. Nunca me lo dijo pero debió de ser muy duro para que no sintiera más dolor por nadie. Yo pienso que eso es una bendición y una maldición a la vez. Porque si no te duele es porque no quieres de verdad a la persona o que tienes miedo de querer demasiado y que despues te duela a más no poder, que no aguantes. Así nunca vas a poder amar a nadie de verdad.

miércoles, 19 de octubre de 2011

Tú amor no es de este mundo.


Quiero saber cuál es el motor, que mueve tu amor para que sea tan intenso. Qué es lo que tengo que me amas tanto. Que aunque tantas veces te he fallado y me has perdonado. No sé qué miraste en mí. Qué tengo de especial para qué te entregaras así. Que te habrá hecho descender del cielo, haber vivido tanto sufrimiento si yo no lo merezco. Tu amor no es de este mundo. No hay amor humano comparable al tuyo. Es más grande que el planeta, es más bello que una estrella. Agradezco tanto que te fijaras en mí y quiero adorarte porque mi alma es incansable. Cada día quiero agradecerte más y darte toda gloria, brindarte toda honra porque a Ti te perteneceré siempre.

lunes, 17 de octubre de 2011

:))

Lo que una hermana puede significar para tí. Enserio hoy supe cuanto quiero a mi hermana. Nunca pasé tanto miedo por ella, pensé que la perdía, lloraba sin parar. Pasó por delante de mis ojos todos los momentos que viví junto ella. Eran preciosos, tenía miedo de que nunca más volverían a pasar. Pueda que le llame pesada o que diga que la odie pero en el fondo la quiero muchisimo y sin ella no sabría que hacer. Es alguien que tiene un sitio en tu corazón y que sin ella te sientes incompleto. Es como una melodía sin ritmo, es como un libro sin letras, una lampara sin luz, una foto sin personajes, es como tu misma pero sin alma. Es tan perfecta, es como otra tú, no se explicarme, no se decirte. Tienes tu misma sangre, tus mismos gestos, tus genes. Es tu doble, alguien que nadie puede sustituir. Tuvimos y tenemos malos momentos pero tambien tuvimos y tenemos nuestras pequeñas sonrisas juntas :) y la verdad  es que no me arrepiento de tener una ;) 
Te quiero.

jueves, 13 de octubre de 2011

#

No lo comprendo, todo cambió de un día a otro, de una hora a otra, de un minuto a otro, de un segundo a otro. Cuanto más pasa el tiempo más te hecho de menos, más me duele y menos comprendo lo que pasó entre nosotros dos. Eranos perfectos y ahora somos todo lo contrario. Discutimos, nos insultamos, nos enfadamos,TODO. No sé lo que pasa pero creo que es mejor así supongo que no soy de tu tipo o que solo me utilizastes o a saber lo qué pero espero que seas feliz.Porque si quieres estar así, lo comprendo.

sábado, 8 de octubre de 2011

.

Os matais. E.N.V.I.D.I.A. eso lo que sentís. Me importa una mierda si cada vez que pasamos por vosotr@s nos mirais de arriba abajo, porque sabeis? Sé que os sentís inferiores;) Nos podeis llamar, putas, cabronas, de todo, de lo que os de la gana, a nosotras nos importa una mierda lo que digais. Y si alguna vez os devolvemos la mirada es porque si quereis gerra la vais a tener. Porque aunque parezcamos niñas sin sentido, tenemos más que vosotras todas juntas. No nos llegais ni a la suela del zapato. Anda madurad.

viernes, 7 de octubre de 2011

miércoles, 28 de septiembre de 2011

Lagrimas.

Nos pueden llamar mimosas, lloronas,frikis,debiluchas lo que les sala de ahí. Pero si lloramos es por algo y si lo hacemos es por alguna razón, porque tenemos SENTIMIENTOS.

domingo, 18 de septiembre de 2011

miércoles, 14 de septiembre de 2011

.I.

Ahora, nadie los comprenden. No sabemos si realmente les gustamos o solo nos toman el pelo. Antes te demostraban su amor metiendose contigo, siempre. En clase de gimnasia siempre iban a por tí, solo te vían a ti. Si tenían que elegir a alguien para jugar de dos, te elegían a tí. Se juntaban contigo en clase. Te miraban, cada gesto que hacías. Ahora tontean contigo, te roban un beso y se van, así sen más. Como juguetes, te usan y despues cuando se cansan te dejan le lado. No lo entiendo la verdad. Quien les enseño a ser así? Porque la mayoría de nosotras no somos la mitad de ellos. Nosotras tenemos sentimientos pero ellos nos demuestran que no siente nada por nosotras. Que aunque nos enforcemos no van a cambiar, lo tenemos que asimilar. Pero si ellos  nos joden, nosotras aprendemos esa lección y la hacemos contra ellos. Porque si somo cabronas es porque ellos nos lo han enseñado a ser. Asique si vienen con esa,s primero que se miren al espejo y despues que hablen.

viernes, 9 de septiembre de 2011

Siento que te pierdo poco a poco.

Como duele..Como duele sentir que pierdes poco a poco, momento a momento, a una persona tan grande como ella. Ella, la que siempre me escuchaba, la que siempre me consolaba y me daba consejos, mi mano izquierda, mi M.A. La que me quitaba una sonrisa en cualquier momento. La que me alegraba el día, con nuestras tonterías, nuestras risas, nuestros momentos.
Pero ahora, pueden que sea imaginaciones mías y espero que lo sean pero me siento distante a tí.. y NO no quiero sentir eso, porque fuistes tú quien me ayudo a tener unas amigas así, fuistes tú quien me ayudó en todo, quien me escucha, quien está a mí lado en todas las clases, la que le cojo la mano muchas veces, la que nos reimos sin tener sentido, solo con mirarnos :,)..  La que nos contamos todo! La que me quiere enseñar a nadar :,) La que me enseña lo que es la vida, porque muchas veces pienso, que soy yo sin ti? no soy absolutamente NADA. Porque sin ti, no soy ni grillito, ni grillo, ni eviu ni minina, no soy NADA. Y quiero que sigas siendo tú la que me llame por mis apodos, la que me coja la mano, la que me cuente sus penas y alegrías, la que se ría conmigo mirandome, quiero que sigas siendo tú, la única.
Te Quiero.

miércoles, 7 de septiembre de 2011

Llorar.

Nunca te pasó? Nunca te reíste cuando tenías ganas de llorar? O cuando dices que estas bien pero la verdad es que te estas muriendo por dentro? Esos momentos en los que te ríes sin ganas pero prefieres reír antes de contar todo lo malo que pasó para que llores. Porque cada vez que lo cuentas te sientes peor asique es mejor reír y fingir estar bien. Muchas personas lo hacen, no soy la única. But.. cuanto más lo hacemos peor es, porque la almohada se va ahogar con tanta lágrima. Porque en tu diario ya no cabe ni una palabra más. Lo único que haces es releer mensajes, una vez y outra vez. Tirarnos en la cama y mirar para el techo. Miras para un lado y no ves lo que quieres ver, miras para el otro y tampoco lo ves, asique es mejor ponerse boca abajo y dormir, prefiero dormir porque así voy a mi mundo de fantasía. Allí es todo posible, allí me siento bien, porque allí me olvido de la realidad.

Amistades.

Muchas veces me pregunto porque personas quen en el pasado los mandamos a la mierda, nos vienen ahora en el presente, habladonos como si nada. Y pensar que momentos atrás nos insultabanos, hablabanos mal de cada uno, hacianos todo lo posible por jodernos. Pero una noche cualquiera, en una fiesta cualquiera, sin saber porque, estuvimos juntos, La verdad es que tenía miedo de lo que pasara, yo estaba en una esquina y el/ella en la otra. Confieso que tenía el corazón a mil. Y de repente se me acercó. Quedé quieta, con miedo, y me dice: - Ya no me saludas eh! Dame dos besos anda!. Yo en ese momento, sin saber porque, no le respondí pero le dí los dos besos. Después empezamos a hablar y a reír. Me odiaba a mí misma. ¿Porque le hacía caso? Si en el pasado me hizo casi la vida imposible. No me entendía, ni a mí, ni a el/ella. Pero me sentía bien hablando, me sentía bien sabiendo que lo pasado pasado quedó. En ese instante aprendí que por muchas cosas que pasaran en el pasado, se puede recuperar una amistad en el presente, solo con hablarle de nuevo a la cara :)

jueves, 1 de septiembre de 2011

Cuentos.

Este no es el cuento que nos contaron de pequeñas. Deja de soñar con que esta vez se hará realidad, y que ese principe azul que tanto tiempo llevas esperando, va a venir con un zapato de cristal para ti. No pienses que te va a hacer sentir tantas cosas. Tienes que saber que ahora, formas parte de un mundo, un mundo real, en el que un solo movimiento en falso, podría causar daños irreparables a tu felicidad. No tiendas a imaginar el sonido que producirían sus labios al abandonar los tuyos, o con la forma que adoptan sus brazos, al estrecharse en tu calido y delgado cuerpo.. Alza tu rostro, y piensa que a pesar de todo lo anhelado, vas a ser feliz tal y como tú lo habías planeado. Olvida los castillos y los zapatos de cristal.. los principes, las princesas y las ranas de los cuentos.

miércoles, 31 de agosto de 2011

Como?

Los sentimientos. De donde coño salen? El corazón, 4 arterias. Que hace? Solamente latir. Teoricamente dicen que los sentimentos vienen del corazón pero yo no se de donde, en que sitio y como. Es raro, porque si te pones a pensar no tiene lógica. Solamente lo sabes porque te lo dicen. ¿Pero como hace para que te duela? ¿De donde viene ese dolor? O esa alegría? ¿Como hace para hacer que te sientas así.? ¿Como hace para que ten pongas a pensar miles de cosas.? Para que te pongas celosa, enfadada, histérica, de los nervios, nerviosa, impaciente.. ¿Como hace para hacer todas esas cosas? No lo entiendo, ni lo comprendo pero la verdad prefiero no saberlo.:)

Tonterías que llevan a decisiones equivocadas.

Cuando te sientes como una mierda, cuando sientes que el mundo se te viene encima, que todo te da igual, no importa lo que te pase, no te importa nada de tu alrededor. Piensas solo en una misma cosa. Todo el puto rato. Tirada, encima de tu cama, mirando al techo, pensando, pensando y pensando. Te dices a tí misma que dejes de pensar, que dejes la mente el blanco, pero no puedes. Y eso te corroe a momentos por dentro, no sabes que hacer, estas confusa, estresada. Hasta que haces una tontería, cuando la haces, te sientes bien en ese momento pero despues empiezas a arrepentirte pero te das cuenta que no hay vuelta atrás. Te das cuenta que lo perdiste.